تعمید چیست

در زبان يونانی، تعمید به معنای غوطه‌ور شدن يا فرو‌بردن در زير آب می‌باشد.

مفهوم تعمید، پاکی و طهارت است.  در عهد عتیق، تعمید به منزله غسل طهارت بود.در عهد جدید،  تعمید با آب (با ریختن یا پاشیدن آب، یا غوطه ور کردن در آن)، در نام پدر پسر و روح القدس انجام میشود. تعمید نشانه ای از توبه ایمانداران،آمرزش گناهان او و پاگ شدن از گناه است.تعمید نشانه ای این است که ما در مرگ عیسی مسیح شریک میشویم و زندگی قدیمی خود را دفن میکنیم ودر قیام عیسی مسیح شریک میشویم  و زندگی جدید را دریافت میکنیم.

کتاب مقدس به چندين نوع تعميد از قبيل تعميد يحيی، تعميد روح‌القدس و تعميد ايمانداران در آب اشاره می‌کند.

 در حدود دو هزار سال پیش، مردی در بیابان‌های یهودیه ظهور کرد که از مردم می‌خواست از گناهان‌شان توبه کرده، تعمید بگیریند. این نبی خدا ، مردی بود که در صحرا رندگی می کرد؛ ملخ و عسل صحرایی می‌خورد و لباس هایی بافته شده از پشم شتر می‌پوشید. اسم او یحیی تعمیددهنده بود و اولین کسی است که در کتاب‌مقدس می‌خوانیم مردم را تعمید داده است.

تعمیدی که یحیی می‌داد، بیشتر تعمید توبه بود. وقتی باجگیران می‌آمدند تا از دست یحیی تعمید بگیرند، یحیی به آن‌ها می‌گفت که: «توبه کنید! توبه و بازگشت کنید!» و سپس به‌تشریح تغییر و تحولی می‌پرداخت که باید در زندگی مردم ایجاد می‌شد. یحیی می گفت که تعمید بگیرید و توبه کنید و زندگی تان را مطابق خواست خدا تغیر دهید. تمام کسانی که آماده بودند زندگی‌شان تغیر کند، می‌توانستند تعمید بگیرند. اما کسانی که می‌خواستند به همان شیوه سابق زندگی کنند و حاضر نبودند در رفتار و رویه خود تجدیدنظر کنند، اجازه نداشتند تعمید بگیرند.

عیسی مسیح در انجیل متی ۲۸:‏۱۸-‏۱۹، به شاگردان خود دستور می‌دهد که بروند و تمام امت‌ها را شاگرد ساخته، آن‌ها را به اسم پدر، پسر و روح‌القدس تعمید دهند.

بر اساس کتاب  اعمال رسولان ۲:‏۳۸ تعمیدی که امروزه مرسوم است به مانند تعمید یحیی، تعمید توبه است، اما عنصر دیگری نیز به این تعمید اضافه شده است. امروزه تعمید حاویِ مفهومِ سمبولیک است که در روزگاری  که یحیی تعمید دهنده زندگی میکرد، وجود نداشت، بلکه پس از مرگ و قیام مسیح بوجود آمد. آیین تعمید اکنون دیگر صرفاً نشانۀ توبه نیست، بلکه علاوه بر توبه، اعلامِ این حقیقت عالی نیز است که ما با عیسی  مسیح دفن شده‌ایم و به هنگام رستاخیز مردگان با او قیام خواهیم کرد (رومیان ۶:‏۱-‏۴). تعمید اکنون دیگر صرفاً بازگشت از گناه نیست، بلکه بیانگر این نکته است که نسبت به گناه مرده‌ایم و در آینده به هنگام قیامت مردگان، به عیسی مسیح خواهیم پیوست.

تعميد در آب به هيچ وجه باعث نجات شخص نمی‌شود، تا اینکه به عیسی مسیح ایمان نیاورد. تعميد در آب آئينی است که نشان می‌دهد زندگی تازه‌ای در شخص شروع شده است. غوطه ور شدن در آب و بيرون آمدن از آب، روشی است که مفاهيم روحانی دارد،به اين ترتيب که غوطه ور شدن در آب، نشانه مردن نسبت به گناه و بيرون آمدن از آب، نشانه رستاخيز و زندگی جديد در مسيح است

پس تعميد در آب دلالت بر اين موضوع می‌کند که تعميد گيرنده با مسيح در مرگ و رستاخيزش متحد شده است. تعميد در آب اعلام عمومی اين مطلب است که تعميده گيرنده نجات يافته است و می‌خواهد عيسی مسيح را پيروی کند.

کتاب‌مقدس به ایمانداران دستور می‌دهد که تعمید بگیرند. در هیچ جای کتاب‌مقدس نمی‌خوانیم که  اگر ایماندار دلش خواست تعمید بگیرد و اگر نخواست تعمید نگیرد، هر کس که عیسی مسیح را به‌عنوان خداوند خود پذیرفته و از گناهان خود توبه کرده است، باید تعمید بگیرد. دلیل تعمید این است که تغییر و تحول و توبه‌ای را که در زندگی‌ما پدید آمده است از این طریق به‌طور سمبولیک نشان می‌دهیم، و این واقعیت را اعلام می‌نماییم که در آینده با مسیح برخواهیم خاست.

مردم تعمید نمی‌گیرند تا ایماندار شوند، بلکه تعمید می‌گیرند چون ایماندار هستند. نجات شخص به داشتن تعمید بستگی ندارد، اما تعمید باید در پیِ نجات عملی شود.

 تعمید در در کلیسا ها به طرق مختلف صورت مبگیرد:  برخی کلیساها افراد را غسل تعمید می‌دهند و به‌طور کامل در آب غوطه می کنند، و برخی دیگر صرفاً بر آن‌ها آب می‌پاشند.  البته کتاب‌مقدس در این‌باره که ایمانداران را دقیقاً به چه صورت باید تعمید داد دستور مشخص نمی‌‌دهد، ولی تعمید باید  به اسم پدر، پسر و روح‌القدس باشد.

ایماندار مشتاقانه در انتظار روزی هستند که بتوانند از طریق مراسم تعمید شهادت دهند که نسبت به گناه و زندگی کهنۀ گذشته خود مرده‌اند. کسانی که تعمید گرفته‌اند باید در زندگیِ تازۀ خود شادی کنند، و هر روزه صلیب خود را برداشته، به زندگی سابقِ خود سابق خود وداع نمایند. تمام ایمانداران باید به‌خاطر داشته باشند که ارزشِ سمبولِ تعمید صرفاً در ین حقیقت نهفته است نسبت به گناه مرده‌اند و از این پس در عیسی مسیح زندگی می‌کنند.